Jan en Janet wonen met Co en Laurens in het Cohousing-project Oude Borgmanschool. De oude school werd getransformeerd tot vijf appartementen. We nemen een kijkje in het appartment van Jan en Janet.
Bewoners: Jan en Janet zijn beide sinds kort met pensioen. Janet was ontwikkelingstherapeut en Jan was bestuurder in het speciaal onderwijs.Waar: Groningen, sinds 2022
Project: Oude Borgmanschool, cohousing LAIV (Leven Apart in Verbinding)
Oppervlakte van appartement: 131 m2
Gemeenschappelijke ruimtes: wasruimte, logeerkamers, gezelschapsruimte met keuken, klusruimte, berging, tuin (+ binnenkort hopelijk een sauna)
Enkele jaren geleden verhuisden Jan en Janet van Haren naar een pakhuis in de binnenstad van Groningen. Ze woonden tussen studenten en hadden daardoor weinig contact met de buren. “We woonden er verder prima, maar voor een bakkie koffie belden we niet aan”, vertelt Janet. Echt op zoek naar wat anders zijn ze niet, als Janet tijdens het sporten van sportmaatje Co hoort over de plannen voor een cohousing-project. Het maakt nieuwsgierig en zo ontstaat er bij Jan en Janet een nieuwe droom voor de toekomst.
Jan en Janet wonen ongeveer een jaar in hun cohousing-project aan de Nieuwe Kijk in ’t Jatstraat. Iedere dag zijn ze blij dat ze in de oude Borgmanschool wakker mogen worden. “Het is een hele fijne plek met alles dichtbij. Café de Minnaar om de hoek”, vertelt Janet. Ze ervaren rust, terwijl ze toch middenin de binnenstad wonen. Tijdens de verbouwing zijn ze tot de ontdekking gekomen dat een huis voor hen de basis is van alles. Ze willen er zo lang mogelijk blijven wonen. Daar maken ze met de andere bewoners nu al grapjes over. “Ik help je wel met het aandoen van de steunkousen.”
Dat de buren ook echt voor hen klaar staan in moeilijke tijden hebben ze al aan den lijve ondervonden. Toen Jan aan het klussen was in de gemeenschappelijke ruimte, kwam hij ten val met de ladder. Hij breekt zijn heup en een rugwervel. In z’n ogen pinkelen tranen als Jan vertelt: “Buurman Rein was er direct bij voor eerste hulp en later heeft buurman Fokko een aanpassing gedaan zodat de ladder niet meer weg glijdt. Dat is toch fantastisch dat dit zo gaat! Ja, dat doet ons wel wat. Het geeft me ook een rustig gevoel dat ik weet dat iedereen hier voor elkaar klaar staat. Ik hoop dat we hier allemaal oud mogen worden.”
Bij het indelen van hun appartement weten ze één ding heel zeker. De bovenverdieping krijgt twee kamers. Een slaapkamer voor Jan en Janet en een kantoor én slaapruimte voor logés. “Onze kleinkinderen komen regelmatig logeren. Voor hen wilden we graag een eigen ruimte hebben.” Dat familie veel voor hen betekent zie je ook terug aan de prachtige, grote collage met zwart-witte familiefoto’s die aan de muur hangt. Ook voor volwassen logés is plek. “Dan maken we gebruik van de logeerruimte, op de eerste verdieping van het gezamenlijke gedeelte waar ook de woonkeuken is.
Een favoriete plek in huis? Janet vertelt. “Waar niet! We zijn graag op de benedenverdieping, of het nu in de woonkamer of de keuken is, dat maakt niet uit.” Janet zit ook graag achter de piano, die de woonkamer en woonkeuken aan elkaar verbindt. “De tuindeuren vind ik misschien nog wel het allerfijnst. Die bieden ons verbinding met de tuin en nodigen ons elke dag uit om naar buiten te gaan. We ervaren dat nu als extra luxe omdat we in onze vorige woning geen tuin hadden.’’
De gele klinkers uit onze tuin kun je herkennen van de Heerestraat, die hebben we hergebruikt.
Hoewel duurzaamheid bij de bouw van de appartementen een belangrijke rol heeft gespeeld (de betrokken architect DAAD won er zelfs de Groninger Duurzaamheids-aanmoedigingsprijs mee), mag het nog wel duurzamer volgens Jan. “Er is nog veel te winnen. Natuurlijk, we hebben vloerverwarming, zonnepanelen en in de tuin is een wadi aangelegd. Dat is een begroeide kuil naast het waterbassin waarin regenwater wordt opgevangen. Zo voorkom je wateroverlast van het riool en geven we het water gezuiverd terug aan moeder aarde. We kunnen nog meer doen. In de nabije toekomst komt er een berging met een hellend groen dak waar insecten en vogels graag komen. Dat is goed voor het behoud van de biodiversiteit.” Een laatste leuke weetje is dat de gele klinkers die in onze tuin liggen zijn hergebruikt; ze herkent ze misschien wel van de Heerestraat.
De woondroom is nog niet af. Met elkaar zijn de bewoners verder aan het nadenken hoe ze de gemeenschappelijke ruimtes in kunnen zetten voor zichzelf en de buurt. Ideeën zijn er al wel. “Misschien komt er wel een Kleintje Noorderzon op de langste dag van het jaar”, vertelt Jan. “De gemeenschappelijke keuken zou iets kunnen zijn voor instanties om gebruik van te maken. Zoals wij er voor elkaar willen zijn, zo willen we er ook zijn voor de buurt.”
