In een jaren 50 wijk in Groningen wilde Nijestee meer ruimte voor CPO-ontwikkeling. Een duidelijk stedenbouwkundig plan ligt aan de basis. De uitdaging was om bewoners zo veel mogelijk vrijheid te geven binnen een architectonische orde. De architect ontwikkelde een model waarin die vrijheid gecombineerd werd tot een samenhangende, duurzame buurt.
Bewoners konden kiezen uit drie types woningen: een rijwoning, een zijwoning (2-onder-1-kapper) en een vrijstaande woning. Elk type heeft eigen vaste en variabele elementen. Een paar zaken liggen vast door de bouwsystematiek. Dat zijn de positie meterkast, sanitair en de trap. De rest is vrij: een opdrachtgever kan zelf de woninggrootte en zijn plattegronden bepalen. In de bouwsystematiek is rekening gehouden met uitbreidingen, nu en later, aan de tuinzijde. En in de detaillering is rekening gehouden met hergebruik van bouwmateriaal.
De flexibiliteit aan de achtergevels is direct te zien: verschillende houten tuingevels wisselen elkaar af en zijn eenvoudig veranderbaar. De voorgevel is formeler: metselwerk in een vastgestelde rooilijn. Bewoners konden kiezen uit een afgestemd palet van stenen en een beperkt aantal raamtypen. Hoogte en positie van ramen waren wel bepaald, waarmee de architectonische ‘orde’ vastligt.
Opdrachtgever: Nijestee
Partners: Bureau Massa, Noppert
Dienst: CPO
Projectleider: Suzan Wierenga
